Józef Cieszkowski należy do tych wybitnych postaci związanych z naszym regionem, które na trwałe zapisały się w jego historii. Nie tylko z racji tego, że od 1834 roku był naczelnym zawiadowcą kopalni rządowych Zachodniego Okręgu Węglowego w Dąbrowie Górniczej, ale między innymi także z tego powodu, że jako pierwszy użył nazwy Zagłębie Dąbrowskie na określenie najbardziej wysuniętej na zachód części Małopolski, gdzie występowały ogromne pokłady węgla. I ta właśnie nazwa funkcjonuje do dzisiaj, nie tylko w świadomości Zagłębiaków.
Józef Cieszkowski urodził się 8 marca 1789 roku. w Czubrowicach. Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Kształcił się w Akademii Górniczej w Kielcach.
W 1820 roku zatrudniony był jako asystent inżynierii Dozorstwa Olkusko-Siewierskiego, a od 1823 roku. jako wjezdnik kopalń galmanowych w Sławkowie. Studiował też w Wielkiej Brytanii. Awansował na stanowisko asesora zawiadowcy kopalń, w 1831 roku. W 1834 roku został naczelnym zawiadowcą kopalń, a od 1840 r. był naczelnikiem Okręgu Zachodniego (do 1861 roku).
Po ślubie z Florentyną Ksawerą z Grabowskich herbu Jastrzębiec w Dąbrowie Górniczej przyszły na świat jego dzieci. W sumie siedmioro. Z życiem rodzinnym Cieszkowskich wiąże się także przykre wydarzenie, śmierć w wieku dziecięcym jednego z ich synów. Jego pamięć została przez rodziców uczczona wmurowaniem tablicy pamiątkowej przy kościele będzińskim, która zachowała się do dziś. Dzięki Józefowi Cieszkowskiemu wprowadzone zostały nowe metody eksploatacji pokładów węgla kamiennego i transportu urobku (wozy na szynach). Wyodrębniono też metodę eksploatacji pokładów węgla, zwanej dąbrowską lub zagłębiowską. Polegała na eksploatacji warstwami grubych pokładów. Umożliwiała wybieranie węgla niemal bez strat. Zmniejszono też ryzyko pożarów.
Cieszkowski prowadził też badania i poszukiwania złóż węgla i galmanu. Wykonał szereg szurfów, szybików oraz otworów wiertniczych. Ich opisy nie zachowały się i są znane tylko z odpisów. Dzięki Cieszkowskiemu zachował się też opis kopalń galmanu występujących w Okręgu Zachodnim. Jest to więc charakterystyka kopalni "Anna" w Strzemieszycach, "Leonidas" koło Sławkowa i płuczki galmanu "Strzemieska" i "Bobrek". Interesował się też problemami kształcenia kadr górniczych i dążył do otwarcia szkoły górniczej w Okręgu Zachodnim, ale tego nie udało się zrealizować.
W 1850 roku Józef Cieszkowski wydzierżawił folwark w Strzemieszycach Małych i zamieszkał w tutejszym dworze. Folwark strzemieszycki, jako własność władz górniczych, był dzierżawiony różnym osobom.
Cieszkowski w ostatnich latach swego życia chorował prawdopodobnie na podagrę, a zmarł 11 czerwca 1867 roku. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Gołonogu, ale jego grób nie zachował się do czasów współczesnych.
Strefa Biznesu: Dlaczego chleb podrożał? Ile zapłacimy za bochenek?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
