Kawa z gwiazdą w PKZ: pełna humoru i dystansu do siebie Grażyna Zielińska rozbawiła publiczność

Jeśli ktoś uważa, że mówi dużo i na temat, to niech spróbuje się zmierzyć z Grażyną Zielińską. Aktorka mogłaby opowiadać i opowiadać o swoim życiu zawodowym i osobistym chyba przez kilka godzin, a że robi to z dużą dawką humoru, to i słuchać można jej w nieskończoność. Tym razem mieliśmy więc okazję dowiedzieć się, jak poznała Hankę Bielicką i Adama Hanuszkiewicza, a także, jak to się stało, że wybrała studia teatralne we Wrocławiu.

– Aktorką chciałam zostać już od małego, wszak to wielki świat, kamery, teatr, publiczność, ale im bliżej było egzaminów, tym bardziej uświadamiałam sobie, że mam ogromne braki i nic nie potrafię. A już sama matura mogła przekreślić moje marzenia, bo trzeba było zdawać matematykę obowiązkowo, tak jak dziś. Na szczęście umówiłam się z koleżanką, która z tym przedmiotem nie miała żadnych problemów, a także wybierała się do szkoły aktorskiej, że poda mi ściągę. No i się udało, ale nie rozwiązałam wszystkich zadań, żeby nie wyszło zbyt podejrzanie. Na szczęście zdałam. Zamiast do szkoły aktorskiej zdecydował się zdawać jednak na pedagogikę. Po roku solidnych przygotowań podjęłam jednak wyzwanie i podjęłam próbę dostania się do PWST we Wrocławiu. Miałam kogoś w rodzaju promotora, który przygotował dla mnie odpowiednie wiersze, monologi. Trzeba było też coś zatańczyć, a że występowałam wcześniej w zespole ludowym, to powiedziałam, że zatańczę czardasza. Zrobiło wrażenie, no i się dostałam – wspomina Grażyna Zielińska.

W wieku 24 lat, tuż po studiach, zagrała rolę Hesi w „Moralności pani Dulskiej”, u boku samej Hanki Bielickiej. – Premiera była w Wałbrzychu, czułam się magicznie. Na scenie wielka Hanka Bielicka, a obok niej ja. Wtedy premiery teatralne to były wielkie wydarzenia. Zaprosiłam na nią swoich rodziców, miałam potem okazję przedstawić ich pani Hance. To było coś – podkreśla pani Grażyna. Potem okazało się, że pani Grażyna po 30 latach znów miała okazję wystąpić w „Moralności pani Dulskiej”, w reżyserii Adam Hanuszkiewicza. – Przyjechał obejrzeć zespół, a kiedy zaśpiewałam przed nim to potem ugięły się pode mną nogi. A tak w ogóle to pomyślałam sobie, Boże, przecież to tak wspaniała sztuka, a on wszystko pozmieniał, jakieś piosenki wprowadził i Bóg wie co jeszcze. Co z tego wyjdzie? Byłam pełna obaw, ale nie miałam racji. Wszystko wypadło wspaniale. A do tego okazało się, że Adam Hanuszkiewicz mnie powierzył główną rolę. Wtedy odezwało się wiele głosów, że jak to? Dlaczego taka nieznana aktorka z Płocka ma tu grać pierwsze skrzypce? Przecież jest tylu świetnych aktorów w Warszawie. Wtedy jednak Adam Hanuszkiewicz stwierdził krótko, żeby mu głowy nie zawracać. Tak ma być i już! A potem mówił jeszcze, że odkrył genialną aktorkę. Rosłam wtedy w oczach – wspomina aktorka.

Ma także na swoim koncie kilka filmowych i serialowych ról, choć jak sama przyznaje przestawienie się z gry w teatrze na plan filmowy było dość trudne. – To był 1999 rok. Zadzwonił telefon i zostałam zaproszona na casting do… „13 posterunku”. Myślę sobie, o Boże, a cóż to za sztuka filmowa. Miałam już nie jechać, ale mój wtedy 16-letni syn powiedział, jedź, spróbuj. Skoro gra tam Beata Tyszkiewicz, to przecież ty też możesz. Na miejscu okazało się, że moja rola to trzy zdania wypowiadane przez kwiaciarkę, sprowadzające się do kwestii: Oddaj złodzieju róże!. A wtedy grający Arniego Piotrek Zelt miał mnie podnieść do góry. Pomyślałam sobie potem, też mi wielki serialowy świat, zachciało mi się kamer, występów – mówi Grażyna Zielińska. Potem zagrała jeszcze m.in. w „Miasteczku”, „ Miodowych latach”, „Na dobre i złe” i „Ranczu”.

Jak sama przyznała uwielbia gry i hazard, ale w kasynie była tylko raz. – Umiem grać w pokera, brydża, z mężem gramy w scrabble, rozwiązuję też dużo krzyżówek. A w kasynie byłam rzeczywiście raz, w hotelu w Łodzi. Dziś już zburzono i hotel, i kasyno. Kupiłam żetonów za całe… 20 złotych. Wchodzę, patrzę, tu Black Jack, tu ruletka. No to postawiłam wszystko na tę ruletkę. Coś się zakręciło, jedna chwila… i było po wszystkim. Wszystko przegrałam – przyznaje. A kogo chciałaby jeszcze zagrać na planie filmowym? – Mam ogromny temperament i chciałabym jeszcze zagrać jakąś gangsterkę, a wszyscy widzą we mnie ciepłą babinę. A taka przecież nie jestem – mówi z przekonaniem pani Grażyna.

Podczas spotkania w PKZ udanie rozruszała publiczność, zapraszając chętnych do wykonania aktorskiego ćwiczenia, a konkretnie zaprezentowaniu… skradania się. Okazuje się, że ta czynność może mieć kilka zupełnie innych obliczy. Na koniec nie zabrakło kwiatów dla pani Grażyny, która potem bardzo chętnie rozdawała autografy i pozowała do wspólnych zdjęć.

Grażyna Zielińska urodziła się we Wrocławiu. Jest absolwentką PWST we Wrocławiu. W 2002 r. została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 1986 r. jest aktorką Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku. Widzom teatralnym i telewizyjnym znana przede wszystkim z ról w m.in. Milion dolarów, Rajskie klimaty, Wichry Kołymy, Dokładnie tam, Cztery noce z Anną, Ranczo, Dublerzy, Barbórka, Lawstorant, Show,Defekt, Porngrafia, Pogoda na jutro, Zemsta, Pieniądze to nie wszystko, Miasteczko, Tramwajowi ludzie, 13 Posterunek 2, Plebania, Na dobre i na złe, Wcześnie urodzony. Użyczyła swojego głosu postaci z Harrego Pottera i Zakonu Feniksa, Arabelli Figg.