Rotmistrz Witold Pilecki został patronem ronda u zbiegu ul. 11 Listopada i Majakowskiego [ZDJĘCIA]

To już kolejne tego typu przedsięwzięcie w naszym mieście, upamiętniające tych, którzy walczyli o wolność i niepodległość naszego kraju. W latach PRL-u nikt o nich jednak nawet nie wspominał. Dziś czasy się zmieniły, co pozwala pokazać inną stronę historii naszego kraju.

W 2014 roku w Dąbrowie Górniczej rondo w centrum miasta, u zbiegu ulic Sobieskiego, Kościuszki i Królowej Jadwigi otrzymało nazwę „Żołnierzy Wyklętych”. Projekt uchwały w sprawie nadania rondu w centrum imienia Żołnierzy Wyklętych poparło 13 radnych, 4 było przeciw, a 3 wstrzymało się od głosu.

Ronda im. Żołnierzy Wyklętych są dziś m.in. w Krakowie, Wrocławiu, Szczecinie i Gdyni, oraz w Sosnowcu i Jaworznie. W Sosnowcu decyzja o nadaniu rondu u zbiegu ulic 11 Listopada i Klonowej imienia Żołnierzy Wyklętych zapadła już we wrześniu 2012 r. Za uchwałą w tej sprawie było 19 radnych, dwóch wstrzymało się od głosu, a czterech było przeciw. Rondo imienia Żołnierzy Wyklętych istnieje też w Jaworznie.

W Żorach pomnik Żołnierzy Wyklętych w listopadzie 2013 r. stanął na cmentarzu przy kościele farnym w śródmieściu. Głównym elementem jest odlana w brązie płaskorzeźba orła, wyrywającego się zza krat. Jest krzyż wojskowy, odznaka Konspiracyjnego Wojska Polskiego, wraz z napisem: Żołnierzom Wyklętym Mieszkańcy Żor. Na boku zostały umieszczone nazwiska poległych żołnierzy.

OTO TREŚĆ UZASADNIENIA UCHWAŁY RM W SPRAWIE NADANIA RONDU PRZY UL. 11 LISTOPADA I AL. MAJAKOWSKIEGO IMIENIA ROTMISTRZA JANA PILECKIEGO

Przepisy prawa samorządowego przewidują symbolicznie uczczenie zasłużonych obywateli. Jedną z możliwości jest patronowanie infrastrukturze miejskiej poprzez nadawanie nazw ich imieniem. Dlatego zasadne jest upamiętnienie postaci Witolda Pileckiego, który był osobą przez długi okres zapomnianą na kartach historii. Mimo, iż był wzorem cnót obywatelskich i patriotycznych, godną naśladowania, do tej pory nie został uczczony przez patronowanie dąbrowskich miejsc publicznych. Mieszkańcy Dąbrowy Górniczej niejednokrotnie wyrażali swoje zdanie aprobaty dla uhonorowania Żołnierzy Wyklętych, z których jednym z najbardziej znanych był Witold Pilecki. Aby spełnić obowiązek upamiętnienia tej godnej osoby, a także wyjść naprzeciw oczekiwaniom mieszkańców Dąbrowy Górniczej zasadne jest podjęcie niniejszej uchwały.

Poniżej zamieszczono życiorys tej wybitnej postaci.

Witold Pilecki – urodzony 13 maja 1901 r. w Ołońcu w Rosji żołnierz Armii Krajowej, rotmistrz kawalerii, skazany przez władze komunistyczne Polski Ludowej na śmierć. Wstąpił do harcerstwa w 1914 r. Studiował na Wydziale Rolnym Uniwersytetu w Poznaniu oraz na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Pilecki służył w Wojsku Polskim w latach 1918 – 1921. Dzięki zasługom w bitwie warszawskiej w trakcie wojny polsko-sowieckiej oraz czynnemu udziałowi w wyzwoleniu Wilna Witold Pilecki został uhonorowany Krzyżem Walecznych.

Podczas II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej. Był dowódcą plutonu w szwadronie kawalerii dywizyjnej 19. Dywizjonu Piechoty Armii „Prusy”, potem zaś w 41. Dywizji Piechoty na przygraniczu rumuńskim. Pilecki działał od 1939 r. w konspiracji. Współzałożył Tajną Armię Polską. Jednym z jego celów było zorganizowanie ruch oporu w obozach koncentracyjnych, w związku z czym zbierał materiały i informacje dotyczące tych miejsc. W tym celu dostał się do obozu w Oświęcimiu. Pomagał w ucieczkach współwięźniów, pisał raporty. W Auschwitz założył Związek Organizacji Wojskowej, którego członkowie zdobywali żywność, ubranie, pomagali w przekazywaniu wiadomości rodzinom więźniów. Witold Pilecki uciekł z obozu w 1943 r. Brał udział w powstaniu warszawskim. Mianowano go na rotmistrza. Prowadził działalność wywiadowczą na rzecz 2. Korpusu Polskiego we Włoszech. Pilecki zbierał też informacje o żołnierzach więzionych w obozach NKWD. Oskarżono go o działalność wywiadowczą na rzecz rządu polskiego na emigracji.

Komunistyczne władze skazały Witolda Pileckiego na karę śmierci, wyrok wykonano 15 maja 1948 r. w Warszawie.