60-lecie Szkoły Podstawowej nr 22 w Dąbrowie Górniczej-Ząbkowicach! Z tej okazji otrzyma nowy sztandar. Szkoła ma ciekawą historię

Szkoła Podstawowa nr 22 w Dąbrowie Górniczej: nowy sztandar i jubileusz

Szkoła Podstawowa nr 22 w Ząbkowicach to jedna z tak zwanych „tysiąclatek”. Zbudowana w ramach programu „1000 szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego” funkcjonowała w takim kształcie do reformy w 1999 roku. W tym czasie jej mury opuściły tysiące uczniów, którzy właśnie tutaj zdobywali wiedzę, dającą im podstawy do nauki w szkołach średnich czy zawodowych. Potem w jej murach powstało Gimnazjum nr 9. W tym czasie placówka przeszła gruntowną modernizację.

Zobacz zdjęcia SP 22 kliknij TUTAJ!

Od 2017 roku ząbkowicka placówka edukacyjna jest ponownie Szkołą Podstawową nr 22 im. Marii Skłodowskiej-Curie. Jej położenie w tzw. „zielonej dzielnicy” Dąbrowy Górniczej stanowi o obliczu placówki. Tutaj uczyli się dziadkowie, rodzice, członkowie rodzin dzisiejszych uczniów.

Aneta Szyszkowska, od 2022 roku kierująca szkołą, jest z nią związana od ponad 20 lat. Zna i rozumie jej specyfikę. Z dumą i satysfakcją obserwuje, jak placówka się rozwija, staje się nowoczesna.

- Ważna jest dla nas rodzinna atmosfera, zbudowana dzięki współpracy i zaufaniu w relacjach między nauczycielami, uczniami i rodzicami – podkreśla Aneta Szyszkowska.

Ukoronowaniem obchodów 60-lecia będzie uroczystość, podczas której szkoła otrzyma sztandar, ufundowany przez Radę Rodziców i sponsorów. W jubileuszowych obchodach uczestniczyć będą zaproszeni goście, parlamentarzyści, dąbrowscy radni, władze samorządowe miasta, przedstawiciele Śląskiego Kuratorium Oświaty, dyrektorzy zaprzyjaźnionych szkół, przedstawiciele Kościoła oraz lokalna społeczność.

Szkoła Podstawowa nr 22 w Dąbrowie Górniczej wychowała całe pokolenia, początki nie były łatwe

Historia Szkoły Podstawowej Nr 22 w Dąbrowie Górniczej, którą przygotowała Jadwiga Jurek, dyrektor SP nr 22 w latach 1972–1989, jest bardzo ciekawa. Jest to jedna z trzech szkół w Ząbkowicach. Placówka ta dawniej mieściła się w małym budynku kolejowym i nazywana była więc potocznie – „kolejówką”. Budynek szkoły był pozbawiony jakichkolwiek podstawowych wygód. Nie było toalet, sali gimnastycznej, jadalni, boiska sportowego.

- Kiedy rozpoczęłam pracę w tej szkole, po ukończeniu Liceum Pedagogicznego, przydzielono mi wychowawstwo w IV klasie, która liczyła 56 uczniów. Pensum godzin nauczyciela wynosiło 36. Oprócz procesu nauczania nauczyciel prowadził dodatkowe zajęcia z uczniami mającymi trudności w nauce, odwiedzał ich w domach. Dzięki uprzejmości dyrekcji Domu Kultury korzystaliśmy z sali gimnastycznej. Ogromną radością była nowa szkoła – „tysiąclatka”. Zarejestrowana jako szkoła nr 479 na liście Szkół Pomników na 1000-lecie państwa polskiego. Szkołę oddano do użytku młodzieży 2 czerwca 1963 roku – wspomina Jadwiga Jurek.

Kierownik – dyrektor szkoły Bolesław Cichor miał wiele ciekawych pomysłów i inicjatyw. Organizował pracownie przedmiotowe: zajęć technicznych dziewcząt – pracownię krawiecką z pełnym wyposażeniem maszyn, pracownię gospodarstwa domowego, pracownię zajęć technicznych chłopców, pracownię fizyczno – chemiczną, stołówkę, sklepik. Powiększony został rejon szkoły, zwiększyła się liczba uczniów i nauczycieli. Nauczyciele angażowali się w przygotowanie uczniów do konkursów przedmiotowych i zawodów sportowych. Nauczycielem wielce zaangażowanym w dziedzinie sportu była Maria Śliwa.

- W 1972 r. zostałam mianowana na stanowisko dyrektora szkoły. Największy rozkwit szkoła zyskała, kiedy budowana była Huta Katowice. Zaludnione zostało nowe osiedle. Zwiększyła się liczba uczniów i kadry pedagogicznej – podkreśla Jadwiga Jurek.

Na potrzeby szkoły wielkim wysiłkiem adaptowano pomieszczenia mieszkalne w bloku osiedlowym HK. Okręgowe Przedsiębiorstwo Lasów Państwowych przekazało budynek dla uczniów klas I-III. Dzięki temu zajęcia nie odbywały się na trzy zmiany. Pomieszczenia – klasy lekcyjne należało wyposażyć.

- Osobiście zawsze jeździłam do CEZAS-u, wybierając odpowiedni sprzęt, zapewniający uczniom dogodne warunki do nauki. Transport mebli z CEZAS-u zapewniały Zakłady Tworzyw Sztucznych „ERG” – zakład opiekuńczy szkoły. Pomocą szkole służyły inne miejscowe zakłady pracy: Huta Szkła Okiennego, Huta Szkła Gospodarczego, Huta Katowice i Budostal 4. Zakłady te przeprowadzały bieżące naprawy w szkole, udostępniały autokary do przewozu uczniów na wycieczki. Udostępniały swoje ośrodki wczasowe na „zielone szkoły” dla uczniów klas III. Byliśmy jedną z pierwszych szkół, organizujących taki wypoczynek uczniów w Tęgoborzu, Międzybrodziu i Dziwnówku – wspomina była dyrektor SP 22.

Szkoła Podstawowa nr 22 w Dąbrowie Górniczej na łamach Dziennika Zachodniego

Od 1975 roku uczniowie brali udział w konkursach i olimpiadach przedmiotowych, zdobywając czołowe lokaty. W latach 1986-1987 w szkole uczyło się aż 1067 uczniów w 36 oddziałach, w tym klasa sportowa o profilu piłka siatkowa. Kadra pedagogiczna to: 44 nauczycieli plus 5 nauczycieli emerytów. Na wicedyrektorów szkoły powołano Danutę Cichor i Alinę Dybę.

W 1987 roku „Dziennik Zachodni” z okazji Dnia Edukacji zamieścił notatkę o spotkaniu 12 najlepszych szkół województwa katowickiego w uznaniu osiągnięć ponadprzeciętnych efektów dydaktyczno – wychowawczych w rozwijaniu i wyzwalaniu zdolności młodzieży. Wśród wymienionych szkół była także SP nr 22 w Dąbrowie Górniczej.

W 1988 roku szkoła zajęła II miejsce w eliminacjach wojewódzkich Ogólnopolskiego konkursu „Młodość – Trzeźwość”. Nagroda dla szkoły wyniosła 200 tysięcy złotych.

- Z wykorzystaniem dobrze wyposażonej pracowni zajęć technicznych dziewcząt uczennice z panią Stanisławą Migdał przygotowywały przetwory na zimę dla szkolnej stołówki, o czym także pisano w gazecie. Pan Jarosław Świtała – solista i choreograf baletu Opery Śląskiej w Bytomiu, prowadził społecznie dziecięcy zespół baletowy „Tik, tiki, tiko”, który reprezentował szkołę w uroczystościach szkolnych i środowiskowych. Z zajęć tych zadowoleni byli rodzice dzieci jak i sami uczniowie – podkreśla Jadwiga Jurek.

Osiągnięciem szkoły była pracownia z maszynami dydaktycznymi dla 32 uczniów i pulpitem nauczyciela. Była to pierwsza pracownia w wydziale oświaty. Została zakupiona przez Zakłady Tworzyw Sztucznych „ERG”. Opiekę i instruktaż pracowni prowadziła Jolanta Solipiwko.

- Organizowaliśmy dla uczniów spotkania z artystami i pisarzami, np. poetką Ireną Hanzlówną, Kornelią Dobkiewiczówną i Marią Wardasówną oraz Danielem Olbrychskim. Wielu nauczycieli rozpoczęło studia magisterskie i zdobywało stopnie specjalizacyjne. Praca w studium nauczycielskim Stanisławy Migdał „Miasta powiatu będzińskiego i ich funkcje” została przekazana do zbiorów biblioteki Muzeum Sztygarka. Dumni jesteśmy z naszych uczniów, którzy są absolwentami m.in. Politechniki Śląskiej, Uniwersytetu Śląskiego, Akademii Górniczo-Hutniczej, Wojskowej Akademii Technicznej – wspomina była dyrektor SP nr 22.