Dwa i pół roku temu sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa w Strzemieszycach Wielkich otrzymało tytuł bazyliki mniejszej. Było to zwieńczenie dotychczasowej historii parafii, która sięga stu lat wstecz.
Mieszkańcy Strzemieszyc Wielkich i Małych starania o budowę kaplicy rozpoczęli już w 1887 roku, bo do kościoła w Gołonogu było stąd dość daleko. Plany architektoniczne kaplicy, a później kościoła, opracował architekt powiatowy z Będzina, inżynier Józef Pomianowski. Po zgodzie władz carskich kaplica powstała w latach 1900-1903. Została poświęcona 8 grudnia 1902 r. przez ks. Tadeusza Konarskiego. Otrzymała wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. W tym dniu odprawiono też pierwszą mszę świętą.
Zaraz potem powstał w tym miejscu kościół filialny parafii gołonoskiej. 26 stycznia 1911 roku władze rosyjskie wyraziły zgodę na utworzenie nowej parafii w Strzemieszycach Wielkich. 10 lutego 1911 r. dekret o jej powstaniu podpisał biskup kielecki Augustyn Łosiński.
W jej skład weszły wsie i kolonie: Strzemieszyce Wielkie, Strzemieszyce Małe, Grabocin, Kazimierz, Feliks, Ostrowy i Niemce. Patronem parafii został św. Józef. W 1911 roku pierwszy administrator, ks. Józef Zalewski kontynuował prace przy budowie kościoła parafialnego. Powstały sklepienia, wytynkowano prezbiterium i część nawy głównej, oszklono górne okna, założono kapitele i gzymsy. Z inicjatywy drugiego administratora, a potem proboszcza, ks. kanonika Franciszka Staszkiewicza w latach 1913 - 1914 wytynkowano także pozostałą część nawy głównej, oszklono resztę okien, pokryto dachówką zakrystię, wstawiono drzwi oraz położono betonową posadzkę.
Najlepsze atrakcje Krakowa
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
