Villa Moda: zapraszamy na nową wystawę. Wernisaż w piątek [FOTO]

Cezary Trzepizur jest absolwentem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Dąbrowie Górniczej – specjalizacja – wystawiennictwo. W 1988 r. ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną (Uniwersytet Pedagogiczny ) w Krakowie – wychowanie plastyczne – specjalizacja malarstwo oraz studia podyplomowe – informatyka, zarządzanie oświatą.

Od 1983 do 1993 współpracował z Aurą – miesięcznikiem Polskiego Klubu Ekologicznego. W tym czasie powstał cykl wizerunków roślin leczniczych i użytecznych człowiekowi w Encyklopedii – Vademecum – wyd. Bohman Druck und Verlag Gesellschaft, Wiedeń oraz cykl rysunków w książkach o tematyce przyrodniczej - Rośliny użyteczne człowiekowi, Moje środowisko – wyd. Instytut Wydawniczy w Warszawie. Jego rysunki i prace malarskie były wykorzystywane jako ilustracje w Wydawnictwie Czasopism i Książek Technicznych SIGMA.

Malarstwo olejne Cezarego Trzepizura to silny ładunek ekspresji i koloru. W swoich pracach ukazuje malarskie walory obrazu, skupia uwagę na kompozycji, harmonii barwnej, efektach fakturalnych. W twórczości dominuje kameralna tematyka, koncentrująca się głównie wokół martwej natury i pejzażu. Często są to prace na pograniczu
z abstrakcją. W jego obrazach pojawia się cała paleta szarości, błękitów, chłodne i ciepłe odcienie przenikając się wzajemnie dają zaskakujący efekt finalny. Stonowaną kolorystykę chętnie ożywia mocniejszymi akcentami czerwieni, ultramaryny czy żółci. Mimo ekspresji prace powstają długo, są często przemalowywane. Wykształcił własny styl odznaczający się wysokimi wartościami kolorystycznymi, swobodną fakturą i ekspresyjną plamą.
Do tej pory prezentował swoje malarstwo na kilkunastu wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Jaworznie , Krakowie , Sosnowcu , Chicago. Prace malarskie w zbiorach prywatnych: Niemcy, Francja, USA.

Cezary Trzepizur: Jako nauczyciel plastyki przestałem uważać, że szkoła przystosowuje do życia w machinie państwowej, że zabija samodzielność jak to kiedyś ktoś mądry powiedział. Dzieci malują spontanicznie a nauczyciele niszczą ich osobowość. Przestają więc mieć potrzebę i odwagę przekazywania swoich myśli. Każde dziecko w naturalny sposób boi się szkoły. Ale wystarczy to odblokować. I tu ogromna rola nauczycieli. Największą nagrodą za trud włożony w formowanie osobowości młodych ludzi jest to ilu z nich pójdzie w ślady swojego ”mistrza”. Mam ogromną satysfakcję z tego że kilkudziesięciu moich uczniów zdało egzaminy do liceów plastycznych czy później ukończyło studia plastyczne. Sam przecież byłem uczniem Liceum Plastycznego w Dąbrowie Górniczej.Pracowali tam wtedy wybitni pedagodzy np. pani prof. Ewa Zawadzka. Rozmowy z nauczycielami, ich korekta naszej pracy, naprowadzanie nas na odpowiednią drogę, wynikające z tego przemyślenia miały największy wpływ na naszą sztukę. Moje prace malarskie balansują pomiędzy rzeczywistością i abstrakcją. W dużej mierze odzwierciedlają miejsce i czas . Tworząc abstrakcyjne obrazy wcale nie musimy wywodzić ich z idei abstrakcji. Jak mawiał wielki artysta Leon Tarasewicz – „Sztuka jest zawsze związana z miejscem , w którym artysta żyje i tworzy, chociaż nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę. Każda twórczość zależy od miejsca, czasu i życia. Kształtuje się to głównie w dzieciństwie i już z nami pozostaje. Im mniej system państwowy i kultura ingerują w życie jednostki – tym więcej ma ona osobowości własnej”.