ZagłębieWood 2014: Jan Peszek wystąpi w Domu Kultury w Ząbkowicach

Monodram. Jan Peszek. „PODWÓJNE SOLO” w ramach Zagłębiewood

sobota, 18 października 2014
godz. 18:00
bilety: 20 zł - już dostępne
tel. kasa 32 733 88 01
miejsce: PKZ Dom Kultury Ząbkowice
ul. Chemiczna 2

Na Podwójne Solo składają się: grany od 38 lat kultowy Scenariusz dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego Bogusława Schaeffera i prapremiera nowego solo Dośpiewanie. Autobiografia będąca próbą odniesienia się dojrzałego artysty do wydobytych z dalekiej przeszłości urywków swojej biografii. Biografii kształtującej poza świadomością wybory życiowe i w końcu drogę, jaką obiera artysta niezależny. Jan Peszek dośpiewuje owe urywki do Glenna Goulda dośpiewującego „Wariacje Goldbergowskie” Jana Sebastiana Bacha, realizując i rozwijając tym samym wymarzony przez Goulda ideał słuchacza-twórcy, współtworzącego sztukę w procesie jej odbioru.
(źródło: stary.pl)

Na całość performansu składają się Scenariusz dla nieistniejącego, lecz możliwego aktora instrumentalnego Bogusława Schaeffera i Dośpiewanie. Autobiografia. Pierwszy tytuł Peszek gra od 38 lat i trudno dziś bez niego wyobrazić sobie polski teatr drugiej połowy ubiegłego wieku. Z kolei Dośpiewanie… jest jeszcze nieopierzonym bytem scenicznym. Warto przyjrzeć się relacji, w jaką wchodzą obie części. Scenariusz… wydaje się – mimo licznych wygłupów – bardziej podporządkowany formie. Być może wynika to z tematyki – dotyczy bowiem sztuki. W drugiej części jako inspiracja pojawia się prywatne życie. Oczywiście nie w skali jeden do jednego. Tym razem belfra zastępuje showman w ekstrawaganckiej, połyskującej marynarce. Jego zadaniem będzie dośpiewanie fragmentów do Glenna Goulda dośpiewującego Wariacje Goldbergowskie Jana Sebastiana Bacha. Wśród dośpiewywanych kawałków znajdują się także te momenty z życia, o których Jan Peszek wolałby zapomnieć. Na przykład warsztaty choreograficzne z Mercem Cunninghamem, gdzie ujawniła się blokada psychiczna młodego Polaka przed nagością na scenie. Są też i te najcenniejsze wspomnienia, jak oświadczyny w wieku sześciu lat, zakończone trwającym do dziś małżeństwem. Nie doświadczymy jednak jubileuszowego odśpiewania historyjek. Peszek koncentruje się na dźwiękach i antydźwiękach, czyli wszelkich zgrzytach, piskach, przypadkowych i nieprzypadkowych hałasach. I na tym właśnie polega istota relacji między częściami solo: narracja może być prowadzona zarówno słowem i działaniem, jak i dźwiękiem, hałasem, muzyką, a efekt końcowy pozostanie idealnie spójny… (źródło: teatralia.com.pl)