ZAPOWIEDŹ: Poezja i jej wyjątkowa magia w dąbrowskim Muzeum Miejskim Sztygarka

Spotkanie z poetką w muzeum odbędzie się w sobotę - 27 października o godzinie 11. Zaprezentuje się także multiinstrumentalista, kompozytor i muzyk na stałe mieszkający w Weronie - Lucjan Wesołowski.

Z „delikatnych światłocieni” spogląda kobieta, której uśmiech nie zdradza myśli dryfujących po głowie, nie zdradza też, ile w niej rozterek, namiętności, a może skrytego bólu…. Nie tylko jednak natura i psychika kobiet staje się tematem dla refleksji; możemy także posmakować wspomnień, podumać nad światem ludzkich ułomności, tęsknot i smętków, odkryć przewrotność losu, powadzić się z Bogiem czy przesączać wywar z rozważań o poezji.

Poetka zawsze żywo reaguje na przejawy podłości ludzkiej, skierowanej przeciw bezbronności czworonożnych przyjaciół, ich los nie jest jej obojętny… Gabriela Bartnicka rzadko używa słów dosadnych i mocnych, nie rzucając osądów wprost, jednak w wierszach o okrucieństwie wobec zwierząt czyni to z pełną świadomością. Rozprawia się z prymitywną, bezmyślną hipokryzją, obłudą i głupotą ludzką, wyciągając rękę ku „wiernym oczom gasnącym z rozpaczy”. Sugestywny przekaz godzi w serca i sumienia oskarżającym palcem, a konkretne sytuacje, które oglądamy, zadrżą w każdym z nas.
Z „delikatnych światłocieni” „Przykurzonego Anioła” wyłania się kobieta, której poezja zdradza jej niepokorność, odwagę i wrażliwość, a one nakazują sięgać zmysłami w naturę ludzką, by potem słowem dotknąć wnętrza czytelnika.

Anna Wasińska, (wybrane fragmenty ze wstępu do tomiku „Przykurzony Anioł")

Autorka nowego tomiku poezji tak pisze o sobie: Sosnowiczanka z urodzenia, wychowania i sentymentu. Nauczycielka i bibliotekarka z zawodu. Od zawsze lubiłam gryzmolić, kiedyś rysunki w szkicowniku, ostatnio tylko słowa… Piszę wiersze, teksty piosenek i krótką prozę. Publikacje w Internecie (najwięcej na Portalu Pisarskim), w czasopismach (Angora, Cegła, Sosnart) i wydaniach książkowych: w tomiku indywidualnym Wyjdź poza ramy, a w Niebieskim krześle oraz A duch wieje kędy chce – jako współautorka. Moje wiersze znalazły się również w tomikach pokonkursowych. Nagrody za poezję w Ogólnopolskich Konkursach Poetyckich: Zmysł smaku, Czerwona Róża dla niej, Opowieści zimowe org. przez wyd. Anagram, wyróżnienie w OKP O ludzką twarz człowieka i nagroda w konkursie Literatura w obronie zwierząt, która dla mnie, miłośniczki zwierząt, jest szczególnie ważna. Otrzymałam też parokrotnie nagrody przyznane przez ZAKR za teksty piosenek. Kilka piosenek z moimi tekstami zaistniało na płytach Tradycja – piosenki żydowskie i Warszawo ma. Można je było usłyszeć w różnych miastach i miejscach, przede wszystkim w wykonaniu Danqi Stankiewicz (znanej piosenkarki) i Lucjana Wesołowskiego (muzyka, z którym współpracuję). Jednak największą satysfakcją dla mnie była możliwość usłyszenia piosenek z moimi tekstami w Teatrze Żydowskim w Warszawie na koncercie „Warszawo ma”