ZAPOWIEDŹ: Zobaczcie prace Natalii Karasińskiej w tymczasowej siedzibie PKZ

Natalia Karasińska (1987r.) jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na kierunku Malarstwo (dyplom 2012) w pracowni Malarstwa Prof. Stanisława Kortyki, rysunku dr. Krzysztofa Wałaszka. Projektowania w Malarstwie i Urbanistyce prof. Adama Chmielowca. Grafiki Warsztatowej prof. Christophera Nowickiego i ad. dr Małgorzaty Warlikowskiej. Jest też stypendystkaąRektora Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.

W 2006 roku ukończyła dąbrowską Ogólnokształcącą Szkołę Sztuk Pięknych im. Tadeusza Kantora. Ostatnio jej prace można było oglądać podczas II Przeglądu Młodej Sztuki „Świeża Krew", w Galerii Socato we Wrocławiu, na 7 th INTERNATIONAL TRIENNIAL OF GRAPHIC ART - BITOLA 2012 r. w Macedonii, w czerwcu br. Na wystawie "SZTUKA POD LUPĘ", w ramach Festiwalu Sztuk różnych “Mironalia”, Galeria Filtry, Warszawa. Ekspozycja grafiki i malarstwa w Galerii Sztuki Pałacu Kultury Zagłębia jest drugą indywidualną wystawą młodej artystki. Pierwsza, zatytułowana - "PODĄŻAJĄC ZA PUNKTEM” miała miejsce w Galeria g.44A, Katowice w marcu br.

Natalia w głównej mierze zajmuje się malarstwem nieprzedstawieniowym. – W swoich pracach skupiam się na oddaniu struktury malarskiej. Głównym punktem odniesienia jest dla mnie kolor i jego relacja ze światłem i podłożem – mówi autorka.

Artystka świadomie rezygnuje z form obserwowanych w naturze, ogranicza się do środków malarskich takich jak plama, barwa czy linia. Miejsce przedmiotu - obiektu zajmuje forma abstrakcyjna. W tej malarskiej płaszczyźnie obrazu odbiorca może niekiedy dostrzec pejzaż lub architekturę, które to są pierwotną inspiracją artystki. Natalia skupia się na grze barw, linii, brył, płaszczyzn, faktur. Jej prace charakteryzują się antyrealizmem, przeciwstawiającym się odtwarzaniu lub naśladowaniu zewnętrznej rzeczywistości.

Obraz Natalii Karasińskiej, Kompozycja Liniowa 8 to jeden z ostatnio powstałych obrazów najnowszego cyklu autorki. Kompozycje liniowe są zapisem codziennej egzystencji autorki, a dokładniej to kompozycje - mapki poszczególnych ulic, miejsc i sytuacji z nimi związanych, na zasadzie swego rodzaju niedosłownego pamiętnika zdarzeń.
Zestawiając ten cykl z poprzednimi zauważyć można pewną spójność i konsekwencję. Natalia bawi się plamą, linią, strukturą podłoża malarskiego, farby oraz śladem narzędzi. Nowe prace pozbawione są chaosu, którego wrażenie można było odnieść w niektórych wcześniejszych obrazach. Cykl ten jest bardziej świadomy, spokojny, wyciszony, harmonijny i wyważony, ale nie nudny. Nie ma tu miejsca na przypadkowość. Autorka z większym wyczuciem posługuje się kolorem. Paleta barw jest zawężona, pośród szarości i żółcieni, nakładanych warstwowo i nieregularnie odnaleźć można wiele odcieni wzajemnie przenikających się plam barwnych. Powstaje wielowarstwowa kompozycja, która zaprasza widza do bliższego przyjrzenia się jej. Dzięki takiej ograniczonej palecie barwnej oraz technice nakładania farby obraz posiada wyjątkowo graficzny układ. Kropki – punkty, tworzą linie, przecinające się pod różnymi kątami. Niektóre odcinki wyróżniają się kolorystycznie bądź walorowo. Przestrzenność obrazu budowana jest poprzez kontrastowe zestawienia barw a także dzięki fakturowości punktów, zestawionej z gładką powierzchnią stanowiących dla nich tła.