Budynek obecnego Gimnazjum nr 1 w centrum miasta, przy ul. Królowej Jadwigi, jest obecnie najstarszym budynkiem oświatowym w Dąbrowie Górniczej, który przetrwał aż do czasów współczesnych. Przechodził różne koleje losu, ale z pewnością jego historia może wielu zaciekawić.
Początki oświaty w naszym mieście związane są jednak z sąsiednim Będzinem. Bo to właśnie tam uczyli się początkowo, od 1848 roku, mali mieszkańcy Dąbrowy. To było jednak dość uciążliwe, a droga daleka. Reden traktowany był jednak jako osobne osiedle i tutaj elementarną wiedzę dzieci górników zdobywały w różnych budynkach, bowiem tutejsza kopalnia prowadziła działalność odkrywkową.
Dwa z tych budynków zostały jednak z konieczności wyburzone i wówczas w specjalnej petycji do władz oświatowych zwrócono się z prośbą o pozwolenie na budowę własnej szkoły. Dzięki temu w 1862 roku przy ówczesnej ul. Szosowej powstał budynek, sfinansowany przez Towarzystwo Francusko-Rosyjskie, który do dziś istnieje w centrum miasta. W tym samym czasie rozpoczęły się także zabiegi o założenie w Dąbrowie Górniczej szkoły żeńskiej. Taka również powstała. W 1855 roku na terenie osiedla Huta Bankowa.
Szkołę męską utrzymywały władze górnicze, a częściowo opłaty ponosili także rodzice uczniów.
- Chodziło przede wszystkim o to, by dzieci mogły potem, tak jak ich rodzice, pracować w górnictwie. Szkoła miała przygotować je do zawodu - podkreśla Arkadiusz Rybak, dyrektor Muzeum Miejskiego Sztygarka. - Dlatego uczyły się głównie pisania i rachowania, tak by radzić sobie z podstawowymi kwestiami technicznymi. Po powstaniu i zrywach narodowych coraz więcej dokładano także lekcji języka rosyjskiego - dodaje.
A jak wyglądała codzienna nauka?Lekcje trwały tutaj od godz. 8 do 12 i potem od 14 do 16. Uczniowie wykorzystywali specjalne tabliczki do pisania, bo o zeszytach nikt wówczas jeszcze nawet nie myślał.
W 1919 roku w najstarszej części obecnej siedziby Gimnazjum nr 1 utworzono trzyletnią średnią Szkołę Handlową. W latach 20. XX wieku budynek szkoły został rozbudowany. Powstała druga, wyższa cześć, gdzie mieściły się większe sale lekcyjne.
Po II wojnie światowej mieściło się tutaj Państwowe Gimnazjum i Liceum Żeńskie im. Emilii Zawidzkiej. We wrześniu 1951 roku połączono je z Gimnazjum Męskim im. Waleriana Łukasińskiego. Powstało koedukacyjne Liceum Ogólnokształcące. W 1954 roku dobudowana została tutaj trzecia część budynku (osiem sal lekcyjnych i sala do zajęć z wychowania fizycznego). W 1955 roku do budynku przeniesiono natomiast Szkołę Podstawową nr 7, a od 1999 roku kształcą się tutaj dąbrowscy gimnazjaliści.
Jeśli znacie ciekawe historie, związane z dawnymi dziejami Dąbrowy Górniczej, piszcie przez całą dobę na [email protected]
Strefa Biznesu: Rewolucyjne zmiany w wynagrodzeniach milionów Polaków
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
